-
1 κατα-δειλιάω
κατα-δειλιάω, aus Feigheit versehen, vernachlässigen, τί neben καταβλακεύω Xen. An. 7, 6, 22; ἐξεπλάγης ἢ κατεδειλίασας Dem. 61, 28; Hdn. 2, 5, 8.
-
2 καταδειλιαω
робеть, пугаться(οὐδέν Xen.; χειμῶνος ὥρᾳ, ἐν τῇ μάχῃ Plut.)
ἐξεπλάγης ἢ κατεδειλίασας Dem. — остолбеневший или оробевший